فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 6، شماره 1، بهار 92 ، شماره پی در پی 19

ویژگیهای فکری شعر مدحی در عصر غزنوی

صفحه (0 - 0)
مجید پویان،راشین مسیبی
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
عصر غزنوی در ادبیات پارسی به لحاظ رونق شعر مدحی و درباری نقطۀ عطفی بشمار میرود. مجموعۀ شعر مدحی این دوره که حاصل ذوق ادبی شاعران بسیاری است، بیانگر جهان and not;بینیها و اندیشه های فلسفی و فکری آنها است.ازین رو واکاوی درونمایه های شعر مدحی در عصر غزنوی میتواند در بازشناخت روحیات و افکار و عقاید شاعران آن دوره سودمند باشد.در این پژوهش کوشش شده است تا شعر سه تن از شاعران برجسته عصر غزنوی که در شعر مدحی دارای سبک و تشخص بوده اند- یعنی: فرّخی سیستانی، عنصری بلخی و منوچهری دامغانی- از نظرگاه مولفه های فکری و محتوایی بررسی و وجوه تشابه و افتراق آنان نشان داده شود.پرسش بنیادین در این جستار، واکاوی مولفه های فکری مطرح شده در شعر مدحی عصر غزنوی است.از یک چشم انداز کلی میتوان گفت شاعران مدیحه سرای این عصر میکوشند در دایره ای محدود و تکرار شونده از واژگان و تصاویر، ممدوح را تعالی بخشند که در برخی موارد اغراق و مبالغه، باورپذیری ممدوحان را دشوار میکند.

کلمات کلیدی
سبک شناسی فکری , مدح , قصیده , عنصری بلخی , فرّخی سیستانی , منوچهری دامغانی